Leidraad beheer reuzenberenklauw
11 oktober 2020

De reuzenberenklauw staat sinds 2017 op de Unielijst van invasieve exoten. Dit betekent onder andere dat EU-lidstaten de plicht hebben om in de natuur aanwezige populaties op te sporen, te verwijderen of zo te beheren dat verspreiding wordt voorkomen. De leidraad geeft hier een praktische invulling aan.

Bestrijden van de reuzenberenklauw is een hele klus, maar is zeker uitvoerbaar. De leidraad geeft hier handvatten voor en geeft een compact overzicht van alles wat daarbij komt kijken. Met onder andere aandacht voor herkenning, achtergrond-informatie, plan van aanpak en diverse bestrijdingsmethodes worden uitgelegd. Ook het belang van een gecoördineerde aanpak wordt benadrukt.

Manieren van bestrijding
Voor een succesvolle plaatselijke bestrijding moeten eerst de groeiplaatsen in kaart gebracht worden. Centraal staat altijd de uitputting van de zaadbank. Voorkomen dat de planten gaan bloeien is daarvoor essentieel. Dit kan onder andere door maaien of begrazen, voordat de plant bloemschermen vormt. De bestrijding is nog effectiever als ook de wortels van de plant aangepakt worden.

Bufferzones
Het instellen van bufferzones is een kosteneffectieve methode om ervoor te zorgen dat de reuzenberenklauw zich in een bepaald gebied niet verder kan verspreiden. Een bufferzone is minimaal 25 meter breed; in deze zone wordt ervoor gezorgd dat planten niet in bloei komen en dus geen zaad kunnen zetten. Dat is voldoende om op die plek verspreiding te voorkomen.

Waar te vinden
De leidraad is opgesteld door CLM Onderzoek & Advies en Landschapsbeheer Flevoland en is mogelijk gemaakt door de provincies Flevoland, Gelderland, Utrecht en Overijssel. De Leidraad is  onder andere te vinden op onkruidvergaat.nl.

Download de bijbehorende rapportage
Download pdf